De stoffenindustrie is gevuld met veel verschillende soorten stoffen. Sommige zijn geweven, sommige zijn gebreid en weer andere zijn non-wovens. Non-wovens worden gemaakt door wirwar van vezels aan elkaar te hechten in plaats van de traditionele weef- of breiprocessen te gebruiken. Hoewel geweven en gebreide stoffen vaak als ‘modieus’ worden beschouwd, hebben non-wovens een breed scala aan toepassingen, waaronder de productie van medische en industriële producten. Dit artikel bespreekt de oorsprong van non-wovens, hun basisstructuur en eigenschappen, en enkele van hun meest populaire toepassingen.

Non-wovens zijn vezelachtige materialen die chemisch, mechanisch of thermisch met elkaar zijn verbonden. Het is een brede categorie textiel die gemaakt kan worden van natuurlijke of synthetische vezels en die spun-bonded, meltblown en airlaid-technologieën kan omvatten. De eerste non-wovens werden gemaakt door versnipperde natuurlijke vezels, zoals die gevonden worden in riet en grassen, te combineren en deze samen te drukken om matten te creëren. Later ontwikkelde Garnett, een ingenieur uit Engeland, een machine genaamd het kaardapparaat, die vezels kon versnipperen en mechanisch kon verwarren om een ​​stof te vormen. Het apparaat van Garnett was de voorloper van de non-woven stoffen die we vandaag de dag kennen.

Geweven stoffen zijn het meest voorkomende type stof dat wordt gebruikt om kleding te maken. Ze zijn meestal gemaakt van katoen, wol of polyester. Geweven stof heeft een goede sterkte en kan worden afgewerkt met verschillende eigenschappen, zoals vlamvertragend of waterdicht. Geweven stof heeft echter een beperkte rekbaarheid en is duurder dan gebreide stoffen.

In tegenstelling tot gebreide stoffen, die gemaakt zijn van garens die elkaar kruisen, wordt geweven stof gemaakt door schering- en inslaggarens door een weefgetouw te rijgen. De scheringgarens worden van de bovenkant van het weefgetouw naar de onderkant gespannen, en de inslaggarens lopen diagonaal van de ene kant van de stof naar de andere. De wever leidt vervolgens de inslaggarens over en onder de scheringgarens, waardoor een rasterachtig patroon van elkaar kruisende lijnen ontstaat.

Geweven stof kan verder worden aangepast door elastomere vezels toe te voegen om spandex te creëren, waardoor de stof kan uitrekken. Geweven stof kan ook worden geschuurd of geschoren om overtollige vezels te verwijderen, waardoor het dunner en lichter wordt.

Platgeweven non-woven stof worden steeds belangrijker in de modewereld en andere industrieën. Ze zijn licht van gewicht, gemakkelijk om mee te werken en kunnen in verschillende vormen worden gevormd. Bovendien kunnen ze worden gesteriliseerd of door hitte worden gebonden om geuren en vlekken te weerstaan. Bovendien is de stof slijtvast en bestand tegen hoge temperaturen. Dit maakt het een uitstekende keuze voor de productie van medische en sanitaire producten. De snelle groei van de industrie is te danken aan innovaties en technologische vooruitgang, maar ook aan de vraag naar een duurzamer product. De verwachting is dat de wereldmarkt voor non-wovens tot 2020 jaarlijks met 6% zal groeien. Dit zal de behoefte aan een grote verscheidenheid aan nieuwe producten vergroten. Dit omvat een verscheidenheid aan nieuwe soorten medische en sanitaire producten, evenals isolatie en industriële werkkleding. De stof zal ook worden gebruikt in de voedselverwerking en verpakking.